Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009
- Σαν να έχεις ένα καινούργιο αμάξι και δεν το κυκλοφορείς γιά να μην το φθείρεις. Μα η ζωή φίλοι μου ως έννοια, είναι σύμφυτη με την ηδονή και η ηδονή με την φθορά. (ενίοτε και με την διαφθορά). Αν ο καλός θεούλης ήθελε να ζήσουμε γιά πάντα θα μας έδινε αιώνια γραπτή εγγύηση και μάλιστα χωρίς όριο χιλιομέτρων. Όμως "άλλα" είχε στο νού Του. Μα είναι δυνατόν θα μου πείς ένας ολόκληρος "καλός θεούλης" με άσπρη γενειάδα, βροντερή φωνή και εξοχικό στη Λούτσα, να είχε "τέτοια" ποταπά πράγματα στον άγιο νού Του ? Ναι αδελφοί μου ! Αυτά ακριβώς είχε ! Διότι δεν νομίζω να μας έφερε σε αυτή την γή γιά να τρώμε χουρμάδες, καρύδες και μίλνερ με μόνο 3% λιπαρά (μιά αηδία είναι σας το ορκίζομαι) και αντί να παίρνουμε την ξανθιά θεογκόμενα και να της "εξηγούμε το όνειρο", να κάνουμε το μεταπτυχιακό μας πάνω στην "συναρπαστική" ζωή του Αγίου Αμβρόσιου και τη διδακτορική μας διατριβή πάνω στον "ιερό" Χρυσόστομο. Δεν λέω, καλά κι΄αυτά, αλλά δεν βγαίνει η ζωή έτσι ρε πούστη μου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου