- Φίλος πήγε τις προάλλες στο Ποσειδώνιο. Και γιά όποιον βρωμοκουλτουριάρη δεν ξέρει τί εστί Ποσειδώνιο, "Πολιτιστικό Κέντρο" -κατά αείμνηστο Βαγγέλη Γιαννόπουλο- της παραλιακής. Σκυλάδικο ρε παιδάκι μου πώς το λένε... Επί ώρα δεν κάπνιζε κανείς. Η ατμόσφαιρα μέσα κάτι μεταξύ Πίνδου και Ελβετικών Άλπεων. Και ξαφνικά πέφτει το "σύνθημα" και ανάβει ο πρώτος τσιγάρο. Σε χρόνο μηδέν και σαν να βλέπεις τα φλάς των φωτογραφικών μηχανών στα κόκκινα χαλιά των Οσκαρ, άρχισαν να λάμπουν ο ένας μετά τον άλλον οι αναπτήρες. Ο φίλος μου απόρησε και ρώτησε τον σερβιτόρο: Μα καλά, δεν απαγορεύεται το κάπνισμα ? Και ο σερβιτόρος του "εξήγησε": To κάπνισμα δεν απαγορεύεται, τα τασάκια απαγορεύονται! -Και πού τα σβήνουμε? επέμεινε ο φίλος μου. -Στο πάτωμα του διευκρίνισε ο σερβιτόρος !
Τελικά όχι μόνο δεν θα γλυτώσουμε από τον καρκίνο και τα λοιπά ζώδια αλλά να το δείτε που θα λαμπαδιάσουμε ολόκληροι, ως άλλοι Σαμουήλ στα σύγχρονα Κούγκια του πολιτισμού.