Ευριπίδου Στυλιανίδου και Τσίπας γωνία.

- Γιά όσους δεν γνωρίζουν, τον Υπουργό Συγκοινωνιών και Μεταφορών αυτή την εποχή τον υποδύεται ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, ξέρετε ...αυτός που όταν έπαιζε και τον Υπουργό Παιδείας, μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το ίδιο κι΄όλας βράδυ, θεώρησε πως το καλύτερο που θα μπορούσε να πράξει ως Υπουργός (και δη της Παιδείας), ήταν να πάει να διασκεδάσει σε νυχτερινό κέντρο, την δε επαύριον να φτάσει στον κολοφώνα της υπουργικής του δόξης, παρακολουθώντας έναν αγώνα ποδοσφαίρου ενώ την ίδια στιγμή η Αθήνα και άλλες πόλεις καίγονταν (κυριολεκτικά) και η κοινωνία σύμπασα έβραζε, το δε αίμα του 15χρονου ακόμη άχνιζε στο πλακόστρωτο της Βαλτετσίου.

Αυτός λοιπόν ο ανεκδιήγητος τύπος, συνεχίζοντας την λαμπρή του πορεία σήμερα ως ΥΜΕ πλέον όπως προαναφέραμε, με θράσος χιλίων πιθήκων βγήκε σήμερα στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ να μιλήσει περί "διαφθοράς" των προηγουμένων κυβερνήσεων, την ίδια ακριβώς στιγμή που είναι ο ανώτατος άρχων του πλέον διεφθαρμένου υπουργείου: Του Συγκοινωνιών και Μεταφορών. Ενός υπουργείου που οι Υπάλληλοί του σχεδόν έχουν κρεμάσει ταμπελάκι με τιμοκατάλογο γιά τα λαδώματα που αφορούν τα διπλώματα οδήγησης, (γιά την ιστορία 270 € έχει πάει το ερασιτεχνικό), ενός Υπουργείου που από κάτω του έχει τον ΟΣΕ, τον ΗΛΠΑΠ, τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή (και ας μην συνεχίσουμε τον κατάλογο) και κατά σύμπτωση δεν υπάρχει φορέας του οποίου προΐσταται και να μην είναι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στα σκάνδαλα. Και ο άνθρωπος αυτός βρίσκει το "θάρρος" να βγαίνει δημόσια και να καταγγέλει τάχα την διαφθορά. Και δεν ήρθε η Αγία Παρασκευή η προστάτιδα των δημοσιογραφικής αργομισθίας και μούγκας να ρίξει κανένα ντουβάρι εκεί μέσα ή έστω κανένα φάσκελο.

Και από την άλλη μεριά, (διότι η δημοσιογραφική "δεοντολογία" επιτάσσει να είναι πάντα και η "άλλη μεριά"), ένας ευειδής κύριος εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ (μου διαφεύγει το όνομά του), να κουνάει με συγκατάβαση το κεφάλι του λέγοντας "μα εσείς κύριοι της κυβέρνησης που..." ενώ "εμείς που..." λές και εκτός από πανδημία γρίππης έχουμε και πανδημία αλτσχάιμερ και ξεχάσαμε και τα έργα και τις ημέρες του ΠΑΣΟΚ, λές και γεννηθήκαμε χθές.

Και βλέποντας και ακούγοντας όλα αυτά, θέλω να ξεράσω πάνω στις 42 ίντσες της Philips και ίσως ο μόνος λόγος που δεν το κάνω είναι πως την λυπάμαι, χώρια που ακόμη, ειρήσθω εν παρόδω, δεν την έχω εξωφλήσει. Μόλις την εξωφλήσω όμως σας υπόσχομαι πως θα το κάνω. Άλλωστε, εδώ και καιρό, όλο επαναλήψεις μου δείχνει.