- Απαντώντας στο χθεσινό σχόλιο του Κazan dp.gr με τίτλο "Περικλής Κοροβέσης και αυγουστιάτικα μελτέμια", ο αναγνώστης Chobe, μεταξύ άλλων παρατηρεί :
"Ο σεβασμός - όταν υπάρχει - έχει προκληθεί από συγκεκριμένες αιτίες και μάλιστα όταν αφορά πολιτικό, οι αιτίες αυτές δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα οράματα του και τις ιδέες του αλλά πρωτίστως με την πολιτική του πρακτική και δράση".
Αγαπητέ Chobe, η απάντηση στην παραπάνω επισήμανσή σου εμπεριέχεται με ένα εξαιρετικά εύστοχο τρόπο στον παρακάτω στίχο του Διονύση Σαββόπουλου:
"Ήμασταν πάντοτε μιάς ήττας που νικάει την εξουσία
και ξαφνικά μας παρεδόθη! Αληθινά, τί τραγωδία ! "
Οι "πολιτικές πρακτικές και δράσεις", όταν δεν έχουν μπροστά τους ως στόχο την διακυβέρνηση όπως λογικά θά όφειλαν νάχουν, (ακόμη και οι πολιτικές και δράσεις και του πιό μικρού σχηματισμού), μπορεί να είναι θαυμάσιες ως προτεινόμενα πολιτικά-κοινωνικά μοντέλα ακόμη και ως φιλοσοφικά-ηθικά πρότυπα, δεν έχουν όμως σε καμμιά περίπτωση την δυνατότητα να καταφέρουν να αποτελέσουν καίρια πολιτική παρέμβαση, γιά τον απλούστατο λόγο ότι, όπως είπαμε και στην αρχή, δεν το είχαν μπροστά τους ως στόχο ή τουλάχιστον ως μιά εκδοχή με αρκετές έστω πιθανότητες. Σαν να φλερτάρουμε δηλαδή επί καιρό μιά γυναίκα αλλά επειδή κατά βάθος πιστεύουμε πως αυτή δεν θα ενδώσει ποτέ, αναπτύσσουμε όλη μας την στρατηγική γύρω από το πώς θα την κατακτήσουμε, και όταν, εντελώς αναπάντεχα γιά μας, η γυναίκα "ενδίδει", ανακαλύπτουμε πως δεν είχαμε σκεφτεί το πιό ...βασικό, τον χώρο της ερωτικής μας συνεύρεσης. Όταν ξαφνικά λοιπόν αυτή μας λέει, "εντάξει-θέλω-πάμε", εμείς, μη έχοντας εξετάσει (μη έχοντας πιστέψει στην ουσία) αυτή την ...πιθανότητα, εξακολουθούμε να συνεχίζουμε αμήχανοι την διαλεκτική του φλέρτ.
Αυτό ακριβώς πιστεύω πως ήταν ανέκαθεν το κύριο πρόβλημα της Αριστεράς στην Ελλάδα, πως δηλαδή ποτέ δεν πίστεψε στ΄αλήθεια πως μπορεί κάποτε να βρεθεί στην εξουσία. Και ίσως (και) γι΄αυτό δεν μπόρεσε ποτέ να πάρει μαζί της ένα ποσοστό που στην καλύτερη των περιπτώσεων (και αθροιστικά), να ξεπεράσει το 10-12%. Μη αποβλέποντας συνεπώς ποτέ σε κάτι τέτοιο, δεν κατάφερε να αναπτύξει και μηχανισμούς που αναπτύσσει κάθε κόμμα που αποβλέπει στην εξουσία, μηχανισμούς που θα της επέτρεπαν να παίξει με τους όρους της και όχι να σύρεται άλλοτε ως φτωχός συγγενής ή και παρελκόμενο και άλλοτε ως πρόβατο γιά σφαγή.
Και όταν ο λύκος καλεί σε γεύμα το πρόβατο, είναι τουλάχιστον βλακώδες γιά το πρόβατο να τον ρωτήσει "τί καλό θα φάμε σήμερα".
μ'αρεσουν τα παραδειγματα, σε βαζουν με απλο τροπο να συνειδητοποιεις καλυτερα τα πραγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήωραιο αυτο με το φλερτ, μπραβο παυλε.
δεν γευματιζω μαζι σου ομως.. :)
Παύλο, πραγματικά χαίρομαι που με το μήνυμα μου, σου δόθηκε η ευκαιρία να αναφερθείς στά χρόνια προβλήματα της Αριστεράς στην Ελλάδα και πρέπει να σου πω ότι συμφωνώ κατά λέξη με όσα λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαυτόχρονα, σαν παρατήρηση σε κάτι που λες, να πω πως ίσως επειδή η Αριστερά, δεν κατόρθωσε να αναπτύξει τους "μηχανισμούς" που αναφέρεις, να είναι ο λόγος που μας είναι ελκυστική και ανθρώπινη. Λέω εγώ τώρα....
Ωραία όλα τα παραπάνω αλλά δεν απαντούν ή τουλάχιστον δεν ασχολούνται με το αν ένα γνωστό και δοκιμασμένο πρόσωπο τηε Αριστεράς όπως ο Περικλής Κοροβέσης, έχει το ηθικό δικαίωμα να ανασύρει αστήρικτες κατηγορίες και να δίνει τροφή στους Τριανταφυλλόπουλους και τα άλλα καλόπαιδα με "αριστερό" κατά προτίμηση (!)παρελθόν που μυρίζουν το αίμα από μακρυά.
Δεδομένης δε της χρονικής συγκυρίας (όλα δείχνουν πως πάνε γιά εκλογές σύντομα) και της αποστροφής του κόσμου από τα συνεχόμενα σκάνδαλα που ακουμπάνε και τις δύο παρατάξεις που έχουν μέχρι τώρα κυβερνήσει, αναρωτιέμαι πόσο τέτοιες δηλώσεις βοηθάνε την τάση ενάντια στον δικοματισμό.
Αναγκαία διευκρίνηση:
Επειδή δεν πιστεύω ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι θα έπρεπε να κουκουλωθεί μία υπόθεση που θα αφορούσε χρηματισμό της Αριστεράς. Αν όμως δεν υπάρχουν αποδείξεις, είναι πραγματικά περίεργος ο χρόνος που επιλέχθηκε, γιά να γίνουν αυτές οι δηλώσεις.
Όσο γιά τον Νιόνιο Παύλο μου, τον αγαπάμε όλοι και με στίχους του όπως "στη φοιτητριούλα που σ' έχει ερωτευτεί, θα σε καταγγείλω πονηρέ πολιτευτή", αποκτήσαμε έγκαιρα τις αντιστάσεις απέναντι σε κάθε τι καθεστωτικό ακόμη και αν ήταν "αριστερό".
Για μένα στις δηλώσεις του Παντελή Κοροβέση ισχύουν οι λαϊκές ρήσεις, κάλιο αργά παρά ποτέ και χωρίο που φαίνεται κολαούζο δεν χρειάζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφή