Η επιστροφή των κακομοιρίων

- 'Ενα από τα ερωτήματα τα οποία θα μείνουν γιά πάντοτε χωρίς απάντηση, όπως πχ. αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, (λές και υπάρχει και ζωή πρίν από αυτόν), είναι αν όντως ως χώρα περνάμε οικονομική κρίση. Από την μιά οι δείκτες και η κομισσιόν και οι δείκτες και οι οικονομικοί αναλυτές να σκούζουν και από την άλλη η παντέρημη Αθήνα. Ποιόν να πιστέψω ? Θαρρείς και οι Έλληνες έχουν ανακαλύψει ένα αντισύμπαν μέσα στο οποίο καταφέρνουν να συνεχίζουν την ευδαιμονία τους ακόμη και όταν το άλλο σύμπαν τραβάει τα μαλλιά του. Μισθωτοί των 700 €, επιχειρηματίες με χρέη δυσθεώρητα, συνταξιούχοι με συντάξεις "πείνας" (?) ακόμη και χρόνια άνεργοι, ακόμη και άεργοι, όλοι, με κάποιο θαρρείς μαγικό τρόπο καταφέρνουν να θριαμβολογήσουν με την φράση-κλειδί "εμείς φέτος πήγαμε διακοπές σε ένα καταπληκτικό μέρος μπλα-μπλα-μπλα..." Δεν λέω, μπράβο μας, αφού πάντα εφευρίσκουμε τρόπους να "ξεπερνάμε" την πραγματικότητα αλλά επειδή οι προηγούμενοί μας τρόποι ήταν το πλαστικό χρήμα (διακοποδάνεια-θαλασσοδάνεια κλπ) αναρωτιέμαι αν και αυτοί οι τρόποι που βρίσκουμε σήμερα (οι παλιοί μας "τέλειωσαν"), είναι αναλόγου ...πρωτοτυπίας και ευφυίας.
Το παρόν του Έλληνα, ηθικώς στηρίζεται από το "ένδοξο" παρελθόν του και οικονομικώς από το άδοξο μέλλον του. Είναι κι αυτό μιά "άποψη" πάντως... (Ίσως και μιά παγκόσμια πατέντα).