- Αύγουστος και κατά τον θείο μου τον Ουμπέρτο Έκο, τον Αύγουστο "δεν υπάρχουν ειδήσεις". Εμείς ως Έλληνες τον ξεπεράσαμε και πλέον δεν έχουμε ειδήσεις και τους υπόλοιπους 11 μήνες. Κανείς σε αυτή τη χώρα δεν ενεργεί, δεν δρά, δεν παράγει. Ακόμη και η εγκληματικότητά της, όσον αφορά τουλάχιστον το "ποιοτικόν" μέρος, βρίσκεται σε τραγικό επίπεδο. Ύαινες του Δημοσίου με αισθητική κλεφτοκοτά των αρχών του προηγούμενου αιώνα, συμμορίες που εκτελούν συμβόλαια θανάτου με ιθύνοντες νόες αναλφάβητους επιχειρηματίες-εκδότες, απαγωγείς με νοημοσύνη καθυστερημένης τσιπούρας οι οποίοι, μη δυνάμενοι να αντισταθούν στην μικροαστική λαχτάρα τους γιά μία απαστράπτουσα BMW Χ5, σπεύδουν να την ανταλλάξουν με τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα των λύτρων, και δολοφόνοι επιπέδου κρητικού κρυφογκέι μαυροπουκαμισά. Αναπολώ μελαγχολικά την κομψότητα της μεγάλης ληστείας του τραίνου, την τιμή των Πρίτζι αλλά και την αριστοτεχνική παραβατικότητα των ηρώων της Αγκάθα Κρίστι.
Τελικά ο κάθε λαός έχει (και) την εγκληματικότητα που του αξίζει.