- Μιά πραγματικά θαυμάσια τοποθέτηση του Novus γύρω από τα "Όρια της Τέχνης" δημοσιεύτηκε στο site του, το γνωστό πλέον Found-Object. Aξίζει νομίζω να την διαβάσετε όχι γιά να "κλείσει" η κουβέντα αλλά αντιθέτως γιά να ανοίξει η κουβέντα αλλά μιά κουβέντα που πρέπει να γίνεται μέσα μας, με τον εαυτό μας απέναντι και φυσικά με απόλυτη ειλικρίνεια. Σε τέτοια ζητήματα, δεν χωράνε εξυπνακισμοί, προσπάθεις εκμηδένισης των πάντων και ..."εντυπωσιακές" τιποτολογίες. Και το ότι "εγώ" δεν μπορώ να γεννήσω ένα "παιδί", δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν "παιδιά".

Τόχω πεί εκατοντάδες φορές, θα το πώ και άλλη μία δεν πειράζει :
Η Τέχνη είναι σαν τον Έρωτα: Δεν ορίζεται αλλά αναγνωρίζεται.Ας μην ψάχνουμε λοιπόν γιά "ορισμούς" και γιά ...μαθηματικούς τύπους.Γιατί όταν σε τέτοια θέματα("μεταφυσικά" όπως πολύ σωστά τα χαρακτηρίζει ο Novus), ψάχνουμε γιά "ορισμούς", συνήθως "καταλήγουμε" (βλ.ξεπέφτουμε) σε ευτελείς αφορισμούς.

Έχουμε τόση ανάγκη την Τέχνη και τους Δημιουργούς της όση ακριβώς ανάγκη έχουμε και το ψωμί που τρώμε. Ας τους σεβαστούμε λοιπόν και ας δεχτούμε με ανοιχτή καρδιά τα δώρα τους γιατί η ζωή χωρίς την Τέχνη θα μετέτρεπε τον κόσμο μας σε ένα τεράστιο κτηνοτροφείο.Και σε ένα τέτοιο κτηνοτροφείο μετατρέπονται κατά καιρούς διάφορες κοινωνίες, όταν στερούμενες την Δημοκρατία τους και κάτω από απολυταρχικά καθεστώτα, οι πνευματικοί της άνθρωποι λοιδωρούνται και απαξιώνονται ή και εκτοπίζονται ή ακόμη και "εξαφανίζονται".Διότι δεν υπάρχει πιό "μισητός" από την εξουσία λόγος από τον καλλιτεχνικό. Είτε αυτός ο λόγος είναι φωτογραφικός, είτε ποιητικός, είτε ...σατιρικός. Υπό την έννοια λοιπόν αυτή, η ύπαρξη αλλά και η δυνατότητα δημόσιας έκφρασης ενός οιουδήποτε καλλιτεχνικού λόγου αποτελεί και μιά εγγύηση γιά την Δημοκρατία. Και είναι άλλο το να πούμε πως δεν πιστεύουμε πως το α ή το β έργο υπηρετεί την Τέχνη και άλλο πως ...δεν υπάρχει Τέχνη.Το ένα είναι κριτική, το άλλο είναι φασισμός.(και βλακεία βεβαίως αλλά η έννοιες /φασισμός/ και /βλακεία/ είναι σύμφυτες).

Δεν μας έχουν απομείνει πλέον και πολλά πράγματα γιά να κρατηθούμε ως άνθρωποι, ίσως μόνο δύο :
Ο επιστημονικός λόγος και ο καλλιτεχνικός λόγος.
Ας τους υπερασπιστούμε λοιπόν χωρίς ανοητολογίες και μικροψυχίες.