- O φίλος αναγνώστης Steppenwolf, σχολιάζοντας το χθεσινό κείμενο
"Ο ανασφάλιστος τάρανδος του Άη-Βασίλη", μεταξύ άλλων γράφει :
"Ο ανασφάλιστος τάρανδος του Άη-Βασίλη", μεταξύ άλλων γράφει :
"...Πάντως να μην υποτιμούμε τα πραγματικά και υπαρκτά περιβαλλοντικά προβλήματα. Εκτός από τον οργασμό της αγελάδας, εκτός από τις πορδές του ελέφαντα, εκτός από την όρεξη του αλιγάτορα, υπάρχουν και οι συνέπειες από τις φωτιές, υπάρχει η ρύπανση του αέρα, υπάρχει η καταστροφή των νερών, υπάρχει σε όλον τον πλανήτη το πρόβλημα της υπερθέρμανσης. Δεν πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτά;"
Αγαπητέ Steppenwolf, όντως το να εξακολουθούμε να αγνοούμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα και ειδικά σήμερα που έχουμε φτάσει οικολογικώς στο παρά-πέντε, δεν θα αποτελούσε απλά αναλγησία αλλά ίσως και ασυγχώρητο έγκλημα.Διότι σήμερα, δεν μπορούμε καν να επικαλεστούμε πως δεν γνωρίζουμε το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος.
Η δική μου "ένστασή" όμως δεν έχει να κάνει με την προσπάθεια γιά αφύπνιση και γιά διαρκή εγρήγορση των πολιτών γύρω από αυτό το ζήτημα αλλά γιά το ότι άλλο ένα κεφαλαιώδους σημασίας θέμα αρχίζει να ευτελίζεται αφού αφ΄ενός μεν γίνεται πολιορκητικός κριός γιά να ανοίξουν πολιτικές θύρες και αφ΄ετέρου όχημα που θα οδηγήσει τον κάθε τυχάρπαστο καιροσκόπο στην προσωπική του ανέλιξη και στην κοινώς λεγόμενη "κονόμα".(η πράσινη μπίζνα είναι η μπίζνα του μέλλοντος να μην το ξεχνάμε αυτό).
Γιατί αν ένας άνθρωπος και δή "ευαισθητοποιημένος" σε τέτοια θέματα, λίγα λεπτά μόνο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων κάνει δηλώσεις όπως αυτή που προαναφέραμε, ("Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά βρίσκεστε ήδη μπροστά σε ένα ευρωβουλευτή"), αν δεν είναι πολιτικώς καιροσκόπος και αγύρτης τότε είναι ένας χαζοχαρούμενος και ανερμάτιστος βλάξ. (Διαλέγουμε και παίρνουμε εκτός και αν είναι και τα δύο μαζί).
Πάντως, σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσε ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει τέτοιες βλακώδεις δηλώσεις να πείσει (τουλάχιστον εμένα) πως ενδιαφέρεται γιά τίποτε περισσότερο από την προσωπική του "άνοδο". Και ακόμη και αν "συγχωρούσα" την αμετροεπή στάση του και την απέδιδα σε μιά στιγμιαία αφελή εκδήλωση χαράς (?) γιά το ότι εξελέγη ευρωβουλευτής και το προσπερνούσα, θα ερχόντουσαν οι χθεσινές επίσης βλακώδεις και αμετροεπείς δηλώσεις του περί "8 βουλευτών" (!!!) και ο συνολικός λόγος του και ύφος, που δείχνουν πως μπήκε γιά τα καλά και αυτός στο άθλιο πολιτικό νταλαβέρι και παζαράκι. Και όλα αυτά σε χρόνο dt παρακαλώ !
Ωστόσο η βασική μου επιφύλαξη είναι γενικότερη και όχι φυσικά ο κάθε κύριος Τρεμόπουλος. Και αυτή έχει να κάνει με το ότι πιστεύω πως η οικολογική ευαισθησία όταν δεν είναι μιά νεύρωση ή μιά μονομανία, σίγουρα είναι μιά αρετή. Μιά όμως αρετή η οποία σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει έστω και ως ελάχιστη βάση ώστε συναντηθούν πολιτικά κοινωνικές ομάδες. Διότι η έννοια της οικολογίας έχει το χαρακτηριστικό της οριζοντιότητας μπορεί δηλαδή κάτω από την ομπρέλλα της να μπούν από τον πιό ακραιφνή φασίστα μέχρι τον πιό ακραιφνή αριστερό. Και αυτό ενώ φυσικά είναι καλό και άγιο γιά την διάδοση αλλά και εμπέδωση της οικολογικής συνείδησης σε όσο περισσότερους πολιτικούς χώρους γίνεται, ταυτόχρονα, το ίδιο ακριβώς πλεονέκτημα, (και από την στιγμή που ένας σύλλογος μετασχηματίζεται σε πολιτικό φορέα), μετατρέπεται σε μιά λογική τροχοπέδη αφού η οικολογική ευαισθησία δεν είναι αρκετή από μόνη της ώστε να συνυπάρξω στον ίδιο πολιτικό χώρο με κάποιον. Μπορεί λοιπόν ως συνθήκη να είναι αναγκαία αλλά ταυτόχρονα δεν είναι ικανή. Δεν μου λέει λοιπόν τίποτε από μόνο του το αν κάποιος αυτοχαρακτηρίζεται ως οικολόγος ή κυνηγός ή σκακιστής ή ρομαντικός ή σινεφίλ.
Η ολοκληρωμένη ταυτότητα ενός πολιτικού χώρου απαιτεί, (μεταξύ πολλών άλλων), μιά συνολική θεώρηση των πραγμάτων και όχι μιά πρόταση, (έστω άριστη θα πώ εγώ), σε σημαντικότατα μεν "μερικά" ωστόσο προβλήματα. Και γιά να φέρω ένα παράδειγμα, οι περισσότεροι από μας θάχουμε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα κλιματιστικά των δημοσίων κτιρίων είναι σε τρισάθλια κατάσταση. Αυτό όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει ως λογική αφετηρία δημιουργίας ενός κόμματος "Συντηρητών Κλιματιστικών" το οποίο θα ερχόταν να διεκδικήσει την είσοδό του στην Βουλή.
Παραφράζοντας την γνωστή ρήση, θάλεγα πως η οικολογία είναι μιά πολύ σοβαρή υπόθεση γιά να την αφήσουμε στα χέρια των "επαγγελματιών" οικολόγων.
Δείχνεις να ξεχνάς, φίλε Παύλο, πως ούτε οι "Οικολόγοι" ούτε ο κος Τρεμόπουλος είναι νέοι στο κουρμπέτι. Θα θυμάσαι ότι το '89 και το '90 είχαν βγάλει και βουλευτή σε δυο συνεχόμενες αναμετρήσεις. Τότε βέβαια υπό το σχήμα Οικολόγοι Εναλλακτικοί. Όμως, και τότε και τώρα, προβεβλημένα στελέχη οι κοι Μιχ. Τρεμόπουλος, Νίκος Χρυσόγελος και Κώστας Διάκος. Ήταν η εποχή που η πολιτική οικολογία γινόταν μόδα και στην Ελλάδα, και διάφοροι πρώην(;) σταλινικοί την έβλεπαν προς το πράσινο (το τελευταίο δεν το αναφέρω σαν κακό). Το φαινόμενο είχε ήδη δεκάχρονη ιστορία στην δυτική Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα ακόμα, οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουν τις σχέσεις τους με τους δυτικοευρωπαίους συντρόφους τους.
Να θυμηθούμε ποιοί είναι αυτοί; Μερικά ονόματα: Φίσερ, Κον Μπετίτ, Κουσνέρ κλπ. Αυτοί που σαν υπουργοί συναποφάσιζαν τους πολέμους στην Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ. Που σαν αντιπολίτευση κατηγορούσαν τα δυτικά κράτη ότι άργησαν να βομβαρδίσουν την Γιουγκοσλαβία. Που το μόνο που κατάλαβαν από τον 1ο πόλεμο του κόλπου και το εμπάργκο ήταν πως ο άθλιος Σαντάμ βούτηξε τον καημένο τον κορμοράνο στην πίσσα. Που κατηγορούσαν τον Αραφάτ και τους παλαιστινίους σαν υπεύθυνους για την "βία" στην Μ. Ανατολή. Αυτούς θεωρούν συντρόφους τους οι ημέτεροι Οικολόγοι Πράσινοι.
Είναι, λοιπόν ζήτημα ουσίας το να σταθεί κανείς απέναντί τους. Όχι μόνο ύφους, που θα μπορούσε να αποδοθεί και σε μια κακιά στιγμή.
Υ.Γ. Αναφέρθηκα μόνο σε μια λεπτομέρεια του ζητήματος. Η πολιτική και ιδεολογική ουσία είναι τεράστια, αλλά να μην ζαλίζουμε τους αναγνώστες σου. (Πρέπει να ξυπνήσω και νωρίς). >:|
Τεράστιο είναι και το θέμα με τις πράσινες μπίζνες, αλλά διακριτό - πιστεύω - ως προς τους οικολόγους και το εκλογικό τους κατέβασμα.
Σωστός nxen!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκο, συμφωνώ με όσα είπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οικολογία, δεν είναι ιδεολογία.
Μπορεί να είναι μόνο στάση ζωής.
Είναι τουλάχιστον ύποπτοι όσοι στο όνομα της οικολογίας και με φόντο τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στο περιβάλλον και που κάποιοι φροντίζουν να υπερτονίζουν, κάνουν πολιτική.