Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Το χαμόγελο της πουτάνας.

- Από πολύ μικρό παιδάκι κι΄όλας, μου άρεσε να "μελετώ" τα κουτιά των απορρυπαντικών, τις ετικέττες απ΄τις χλωρίνες και τα λογότυπα από τα σαπούνια. Γιατί ας πούμε το Dixan πρέπει να γράφει σώνει και καλά πως είναι "προϊόν Henkel Δυτικής Γερμανίας", τί σκοπούς εξυπηρετούν οι ομόκεντροι κύκλοι στο κουτί του Tide, γιατί η Kolynos επέλεξε γραμματοσειρά "italic"...κλπ. Και  όταν λίγο αργότερα έφτασα σε κάποιο σημείο ωριμότητας, (εκεί γύρω στην τρίτη δημοτικού), το προχώρησα λίγο παραπέρα το θέμα και άρχισα να ασχολούμαι κυρίως με τις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Τι συμβολίζει η "μαμά"  στο σλόγκαν "Η μαμά μου η καλή καθαρίζει με Roli", σε τι κοινό απευθύνεται η Πειραϊκή-Πατραϊκή όταν επικαλείται "αξίες" του στύλ "ντύνει-στολίζει-νυκοκυρεύει", ποιές είναι οι πολιτισμικές αναφορές και ποιά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός λαού ο οποίος πρέπει να πάρει ομόλογα ΕΤΒΑ γιά να έχει "σίγουρα λεφτά και εισόδημα μεγάλο" ? Και άλλα τέτοια πολλά...

Θα μου πείτε βέβαια, πως όλες αυτές οι ...ενασχολήσεις και ανησυχίες μάλλον δεν είναι και πολύ νορμάλ γιά ένα παιδάκι του Δημοτικού. Και δηλαδή θα ήταν κατά την γνώμη σας πιό νορμάλ το να ασχολούμαι με το τί μεταλλεύματα παράγει το Καμερούν και ποιά φυτά ευδοκιμούν στις τούνδρες ? Διότι αυτά μας μαθαίνανε τότενες οι "σεβαστοί μας δάσκαλοι" που ούτε να τους χέσω σήμερα που τους θυμάμαι.

Τέλος πάντων, στην αρχή οι γονείς μου αυτό το είδανε κάπως "χαριτωμένα", μετά κάπου πείστηκαν πως το παιδί τους είναι ντίπ γιά ντίπ βλαμμένο αφού αντί να παίζει με στρατιωτάκια και αυτοκινητάκια, προβληματιζόταν γιά το πώς θα δεχτεί το κοινό την νέα συσκευασία του Nobel 70 electronic (που "γιά το πλυντήριο-είναι σωτήριο) και αντί να τραγουδάει το "χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ" τραγουδούσε το "Θαύμα φαγητό θα γίνει με φυτίνη-με φυτίνη". Το πήραν λοιπόν απόφαση πως η κατάστασή μου ήταν κυριολεκτικά απελπιστική, απογοητεύτηκαν και στο τέλος έπαψαν να ασχολούνται με το βίτσιο μου και φυσικά έπαψαν να μου παίρνουν και παιχνίδια αφού γιά μένα δεν υπήρχε καλύτερο παιχνίδι από το "Διαφημιστικόν Διάλειμμα της ΥΕΝΕΔ".(Η ΕΙΡΤ δεν έβαζε πολλές διαφημίσεις, ήταν πιό ...έντεχνη). Και όταν ήθελα ως παιδί να χαλαρώσω και γώ λίγο, στον ελεύθερο χρόνο μου  έβλεπα και το "Άνεμος Δημιουργίας" του ανεξάρτητου δημοσιογράφου και προπαγανδιστή της χούντας, κυρίου Γεωργίου Γεωργαλά.(Καλά, εδώ μιλάμε γιά ΤΟ βίτσιο !)

Εν πάση περιπτώσει,  έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια γιά να μάθω πως η πάθησή μου αυτή ονομαζόταν "Σημειωτική" και εδιδάσκετο στα ανά τον κόσμο Πανεπιστήμια, ο δε πατριάρχης αυτής, ο Έκο.(όχι αυτός με τα βενζινάδικα ρε ζώα, ο άλλος, ο Ουμπέρτο). Τώρα θα μου πείτε γιατί σας τα λέω όλα αυτά. Μα κατ΄ αρχάς γιατί έτσι γουστάρω, (δικό μου είναι το blog-ό,τι θέλω γράφω, κι άμα θέλω του βάζω φωτιά και το καίω)  και κατά δεύτερον διότι η "Σημειωτική" δεν είναι μιά ακόμη επιστήμη αλλά θάλεγα ένας τρόπος να αντιλαμβάνεσαι και να ερμηνεύεις τον κόσμο γύρω σου. Είναι το σύνολο αυτών των σχεδόν αόρατων "μικρών" πραγμάτων που αν μπορείς να τα εντοπίσεις και να τα αποκωδικοποιήσεις, μπορεί να σε κάνει να φαίνεσαι ακόμη και μελλοντολόγος, ξέρετε κάτι σαν σε Λίτσα Πατέρα αλλά στο πιό ιντελλεκτυέλ του.

Και επιστρέφουμε στο σήμερα αλλά και στο θέμα μας: Θέλετε λοιπόν να μάθετε πώς θα κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ όταν έρθει αύριο ξανά στην εξουσία και δεν ξέρετε ποιόν να ρωτήσετε ? Δεν χρειάζεται να ρωτήσετε κανένα, ούτε χρειάζεται να διαβάσετε βαθυστόχαστες αναλύσεις και περισπούδαστα άρθρα ούτε δε πολύ περισσότερο τα προεκλογικά φυλλάδια που θα περάσουν οσονούπω κάτω από την σχισμή της πόρτας σας. Όλα αυτά είναι πομφόλυγες. Μαλακίες δηλαδή. Αν θέλετε να μάθετε πραγματικά τί σκοπούς έχει το ΠΑΣΟΚ αρκεί να παρατηρήσετε το πώς έχει αρχίσει και αλλάζει το χαμόγελο των Πασόκων. Πώς δηλαδή, από κείνο το "συγκαταβατικό"  και ψευτοκαημενίστικο και  συμπαθές και (και καλά τάχαμου-τάχαμου) ανθρώπινο χαμογελάκι έχει αρχίσει και μεταμορφώνεται μέρα με τη μέρα σε χαμόγελο αρχικά αισιοδοξίας, σχετικής σιγουριάς, βεβαιότητας, τσαμπουκά γιά να καταλήξει στο γνωστό και τρυφερό "έτσι γαμάει ο Πειραιάς" (ή έστω ή Λεωφόρος). Προσέξτε πώς σιγά-σιγά και μέρα με τη μέρα, ο φερετζές της μετριοπάθειας αρχίζει να ξεφτίζει και να αποκαλύπτει (ΚΑΙ ΠΑΛΙ) το αληθινό πρόσωπο της επηρμένης και χυδαίας εξουσίας. Προσέξτε λοιπόν τα χαμόγελα και την μετάλλαξή τους μέρα την μέρα, και δεν θα σας μείνει καμμία αμφιβολία γιά το τί σκοπούς έχουν τόσο αυτοί που θα ψηφιστούν όσο και αυτοί που θα τους ψηφίσουν. (Είναι που λέμε "θέλει η πουτάνα να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν την αφήνει".

Αν λοιπόν θέλετε να μάθετε να διαβάζετε και τα πολιτικά μελλούμενα, δεν έχετε παρά να αρχίσετε και σείς να μελετάτε τα κουτιά των απορρυπαντικών, τα μπουκαλάκια των σαμπουάν και τη διχαλωτή γλώσσα των τηλεοπτικών διαφημίσεων. Γιατί πλέον ο πολίτης είναι πελάτης και οι πολιτικοί προϊόντα που περιμένουν την δική μας επιλογή γιά να μην μείνουν στο ράφι του σούπερ-μάρκετ της ιστορίας.

Μόνο να μην ξεχνάτε ένα πράγμα : Πως η βόλτα μπορεί να ξεκινάει από τα ράφια αλλά ...καταλήγει πάντα στο ταμείο. Και όσα περισσότερα ψώνια έχεις χώσει στο τρύπιο καροτσάκι της ζωής σου, τόσα περισσότερα θα πληρώσεις λίγο πριν την έξοδο. Και ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου, ουδέν πάθος αναγνωρίζεται.

5 σχόλια:

  1. Άντε πάλι μας έσυρες στη σέντρα, Παύλο, μ' αυτή σου την ανάρτηση.
    Σημειωτική σπούδασες ή φωτογραφία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aγαπητό έρεβος, (και σκότος να υποθέσω?),

    Εγώ δεν έχω πάει στο σχολείο
    ούτε κι΄έχω μάθει γράμματα πολλά,
    έχω ζήσει όμως του ΠΑΣΟΚ το μεγαλείο
    και το παραμύθι του δεν με ξεγελά.

    Τόσο καιρό μαζί μου και δεν έχεις μάθει
    ούτε τα πιό εύκολα και τα πιό βασικά.
    Πως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ποτέ τους δεν θ΄αλλάξουν
    ψεύτες, λαμόγια και αρπακτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μ εβαλες σε σκεψεις παυλε. μια παλιοψηφος ειναι.. να μπω κι εγω σ αυτη την διαδικασια της ανερχομενης αισιοδοξιας?
    αλλοστε τυγχανω και παοκτσης και οταν../..ξεχασα να βαλω brylcream.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διόρθωση:
    Η Μαμά μου η καλή καθαρίζει με Ρολί
    Οχι η "γιαγιά"

    Αλλά ήσουνα...μικρός, που να τα θυμάσαι όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχεις δίκιο Αλέξανδρε το διόρθωσα.Τη συγκεκριμένη διαφήμιση δεν την είχα σε πολύ υπόληψη γιατί εμείς χρησιμοποιούσαμε BABO !

    ΑπάντησηΔιαγραφή