- Το πόσο πραγματικά

ενδιαφέρονται γιά την χώρα μας και τα δύο μεγάλα κόμματα (και ακολουθεί κατά πόδας και ο ΛΑΟΣ), φαίνεται και από κάποια ονόματα τα οποία όπως όλα δείχνουν θα συμπεριληφθούν στις λίστες τους. Ονόματα τα οποία  τα γνωρίζουμε λιγότερο ή και καθόλου από το πνευματικό τους έργο ή την εν γένει πολιτική τους παρουσία αλλά μάλλον κυρίως (και μόνον) από το βυζί τους και το μπούτι τους.

Ποτέ δεν διαβάσαμε γι΄αυτά σε κάποια επιστημονική ή πολιτική ή οικονομική επιθεώρηση, ποτέ δεν τα είδαμε σε κοινωνικούς αγώνες, ποτέ δεν ακούσαμε από αυτά έστω και την ελάχιστη πολιτική τους σκέψη. Άτομα βγαλμένα από τα κυλοτολάγνα εξώφυλλα της Espresso και των αδελφών εντύπων, άτομα που έχτισαν την περσόνα τους με τα τούβλα των μεσημεριανάδικων, άτομα που τελικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εδραίωσαν την ύπαρξή τους γαργαλώντας τον εθνικό μας βουβώνα.

Δεν έχω καμμιά αντίρρηση γιά το ότι ακόμη και αυτής της "κατεύθυνσης" τα άτομα θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στο σύνολο αλλά ειλικρινά, προσπαθώντας να βρώ ένα τρόπο με τον οποίον θα μπορούσαν να το κάνουν, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε παραπάνω από το να αποτελούν φαντασιακό υλικό γιά κατά μόνας ανδρικές ενασχολήσεις. (ίσως και γυναικείες-γούστα είναι αυτά).Αλλά αυτό όμως το κάνουν ήδη, δεν τους χρειάζεται και η βουλευτική ιδιότης.

Φυσικά γνωρίζω πως αυτά τα άτομα, κατά το κοινώς λεγόμενον, "κάνουν γκέλ" και σε κάθε περίπτωση τέλος πάντων πολύ μεγαλύτερο γκέλ από το όνομα του κυρίου Σιμόπουλου (καλέ ποιός είναι αυτός?) ή του ή του κυρίου Ανευλαβή. (έτσι μούρθαν τώρα τυχαία τα ονόματα-μην τους αρχίσετε τους ανθρώπους στα τηλέφωνα να τους ρωτάτε με ποιούς τελικά "κατεβαίνουν"). Θα μου πείτε τώρα, "είσαι σίγουρος πως τέτοιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν και ως πολιτικοί?" Η απάντησή μου θα ήταν "όχι δεν γνωρίζω αν αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν". Εκείνο όμως που γνωρίζω σίγουρα είναι, πως οι εν λόγω κυρίες σίγουρα ΔΕΝ θα μπορούσαν να συνεισφέρουν. Και δεν είμαι μάντης που το γνωρίζω απλώς η λογική μου λέει πως δεν μπορείς να δώσεις τίποτε αν δεν έχεις τίποτε. Εκτός από την διάθεσή σου φυσικά αλλά ως γνωστόν, τόσο οι πολιτικοί όσο και η πολιτική δεν κρίνονται εκ των προθέσεων και των διαθέσεων αλλά τελικά εκ των αποτελεσμάτων.

Και με δεδομένο ότι ο αριθμός των Βουλευτικών εδράνων είναι πεπερασμένος, (300 είναι όλες κι΄όλες), δεν είναι μόνο που (έστω και) μία υπερπολύτιμη θέση καταλαμβάνεται από ένα παντελώς άχρηστο άτομο (ίσως και επικίνδυνο γιά τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει) αλλά και το ότι ένα άλλο άτομο που σίγουρα θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα, αποκλείεται. Βλέπετε λοιπόν πως η ζημιά που γίνεται έχει πολλά επακόλουθα.

Ένα παλαιό σύνθημα-αίτημα των "αναρχικών" (κατά σύμβασιν η λέξη), ήταν το περίφημο "Να καεί-να καεί το μπουρδέλο η Βουλή". Νομίζω πως τέτοιες επιλογές των αρχηγών των κομμάτων, το δικαιώνουν απόλυτα ως σύνθημα, αφού με τέτοιες ιλλουστρασιόν πουτανοκυρίες, μόνο ένα μπουρδέλο θα μπορούσες να στελεχώσεις. Και είναι απλά θέμα χρόνου να το δικαιώσουν και ως "αίτημα" (τα περασμένα Δεκεμβριανά δεν μαρτυρούν κάτι άλλο), διότι όσο περισσότερο μεγαλώνει η  ανοχή μέσα στον "οίκο" σας τόσο περισσότερο θα μειώνεται αυτή της κοινωνίας έξω από αυτόν.

Και όταν κάποτε φτάσει εκείνη η ώρα που η ανοχή της κοινωνίας φτάσει στο απόλυτο μηδέν, (να το απεύχεστε), δεν θά "πιάσουν δουλειά" μόνο οι εν λόγω "κυρίες" αλλά όλο το "προσωπικό" του μεγάρου, και κυρίως όσοι φρόντισαν γιά την περαιτέρω μετατροπή του. Γιατί όπως εσείς έχετε το νόμο "περί ευθύνης ...κολλητών", έτσι κι΄ εμείς έχουμε τον νόμο περί ευθύνης πολιτών. Και ίσως το 114 να φαίνεται πως πέθανε αλλά όταν, ώ ανιστόρητοι και αγράμματοι,  ωριμάσουν πραγματικά οι συνθήκες, νάστε σίγουροι πως το φάντασμα του όχι απλά θα ξαναζωντανέψει αλλά...