- Είναι μιά αποστροφή του Νικηφόρου που μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί την μελαγχολία που κρύβει καλά μέσα της, και την μεταφέρω αυτούσια:

"...Έτσι σε αυτό τον κόσμο που αλλάζει, πιθανότατα η υπερβολή, η μπούρδα και η ανοησία θα έχουν τον πρώτο λόγο για καιρό(πράμα που συμβαίνει πάντα σε όλες τις αλλαγές), μέχρι να δούμε ποια είναι η πραγματική αλλαγή και τι καινούριο θα έρθει. Άφοβα λοιπόν, ας κάνουμε πολλές ανοησίες και άλλες τόσες μπούρδες. Μέσα από αυτά θα βγει και κάτι καλό. Και όταν έρθει θα το αναγνωρίσουμε, αργά ή γρήγορα"...

Θα το προσυπέγραφα ανεπιφύλακτα Νικηφόρε μου αλλά αφορά μάλλον το "ευκτέον" και μάλλον όχι το "μέλλει γενέσθαι". Είναι αδύνατο να φανταστούμε την δυναμική του τίποτα. Αν πάλι αναφέρεσαι σε χρόνους όπου τόσο εσύ όσο και εγώ θα έχουμε γίνει τροφή γιά τα σκουλήκια, (τα original εννοώ), τί να σου πώ, ότι ελάχιστα με ενδιαφέρει κι όλας ? Θα στο πώ. Μέχρι τότε μπορούμε να ονειρευόμαστε ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Μονάχα, πού και πού, να αλλάζουμε και κανένα πλευρό. Όνειρα γλυκά και θεός σχωρέσ΄τ΄αποθαμένα μας.