Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Περικλής Κοροβέσης και αυγουστιάτικα μελτέμια.

- Ο Περικλής Κοροβέσης δεν είναι ένας άνθρωπος που δεν μετράει τα λόγια του. Δεν συγκαταλέγεται, βλέπετε, ανάμεσα σε αυτούς που έγιναν γνωστοί στο πανελλήνιο περιφέροντας την κενότητά τους στα media, αλλά από την αντιδικτατορική του δράση και τη σημαντική πνευματική τους συνεισφορά. Δεν θα ήθελα να παραθέσω εδώ το πλήρες "βιογραφικό" του άλλωστε όποιος θέλει μπορεί να το βρεί εύκολα με δύο-τρία κλίκ.

Γιά να είμαι ειλικρινής, δεν τον γνώριζα σε όλο του το "μέγεθος", είχε τύχει μόνο να πέσει στα χέρια μου το πρώτο του βιβλίο οι "Ανθρωποφύλακες" το οποίο και είχα διαβάσει όταν στην εφηβεία μου προσπαθούσα να βρω τις διαφορές μεταξύ της δικτατορίας και της μόνης Δημοκρατίας που είχα βιώσει μέχρι τότε, αυτής του Κωνσταντίνου Καραμανλή. (και παρ΄εμπιπτόντως, ακόμη τις ψάχνω).

Κάπου στο 89-90, έτυχε να χρειαστεί να τον φωτογραφίσω γιά κάποια συνέντευξη που θα έδινε στην εφημερίδα "Πρώτη" και εκεί είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά. Την πρώτη μου έκπληξη την δοκίμασα πριν καν μπώ στο σπίτι του, αφού χρειάστηκε να κατέβω κάμποσα σκαλιά. Ναι, το διαμέρισμά του ήταν ένα "υπογειάκι" σε μιά πολυκατοικία.(Κάπου στα Πατήσια αν δεν με γελάει η μνήμη μου). Τοίχους δεν έβλεπες πουθενά παρά μόνο βιβλία-βιβλία-βιβλία.Δεν ξέρω από που στο διάολο έμπαινε ήλιος αλλά μέσα στην μνήμη μου έμεινε σαν το πιό "φωτεινό" υπόγειο που είχα δεί ποτέ στην ζωή μου. Μιλούσε με μιά ήρεμη πίκρα γιά την αριστερά και με μιά "προσεκτικά" έντονα κριτική διάθεση αλλά με την κριτική εκείνη διάθεση που φανερώνει (σε όποιον δεν είναι ανόητος τουλάχιστον), πως πίσω της κρύβει έναν έρωτα. Έναν έρωτα, όχι γιά την γραφειοκρατική της εκδοχή αλλά γιά το κοινωνικό της και ανθρωπιστικό της περιεχόμενο. Έφυγα από κεί φουσκωμένος σαν παγώνι, αφού το επάγγελμα που λάτρεψα πού και πού μου έδινε την ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους μυθικούς.

Προχθές ο Περικλής Κοροβέσης, με δηλώσεις* που έμοιαζαν με αυγουστιάτικα μελτέμια, κατήγγειλε ανοιχτά την (συγ)κυβέρνηση Τζαννετάκη (στην οποία συμμετείχε ως γνωστόν και η Ενιαία Αριστερά), γιά χρηματισμό από την Siemens. Και από τον χρηματισμό αυτό δεν εξαίρεσε και την ΕΑΡ. Φυσικά και γιά την ιστορία, να πούμε πως μετά από τις δηλώσεις του αυτές ακολούθησε βροχή αντιδράσεων υπό την μορφή δηλώσεων, (Κουβέλης-Κύρκος κλπ), δηλώσεις οι οποίες εμένα προσωπικά μου φανερώνουν μιά περίεργη αμηχανία.

Δεν έχω ...στοιχεία (και πώς θα μπορούσα άλλωστε?) που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Περικλή Κοροβέση αλλά ούτε και στοιχεία που να τους διαψεύδουν. Ως πολίτης λοιπόν, καλούμαι να αφεθώ στο ήθος και στην "πολιτεία" τόσο του Λεωνίδα Κύρκου όσο και του Φώτη Κουβέλη. Και παρακαλάω μέσα μου να μην κάνω λάθος, όπως έκανα πχ. στην περίπτωση του Νίκου Κωνσταντόπουλου, τον οποίον είχα σε απίστευτη εκτίμηση μέχρι που είδα πόσο "δημοκρατικά" αντιμετώπισε τον Τύπο όταν έβγαλε στο φώς το ότι επί χρόνια κακοποιούσε, εξ ίσου "δημοκρατικά", την σύζυγό του).

Δεν ξέρω συνεπώς αν η τότε ΕΑΡ "τα πήρε" ή "δεν τα πήρε" από την Siemens, (γιά τους υπόλοιπους επιτρέψτε μου να μην έχω την παραμικρή αμφιβολία) αλλά από την άλλη μεριά, ακόμη και αν δεν τα πήρε, η ευθύνη της είναι τεράστια γιά την πλήρη ανικανότητά της να το δεί, να το αποκαλύψει και να το καταγγείλει. Η εποχή της αθωότητος έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί γιά όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς και πλέον ο κάθε ένας οφείλει ανά πάσα πολιτική στιγμή να αποδεικνύει την αθωότητά του. Και ουδείς δικαιούται πιά να εξαιρείται της καχυποψίας μας λόγω του "προτέρου εντίμου βίου" του.

Δεν μπορώ να καταλήξω λοιπόν σε "ασφαλή" συμπεράσματα γιά το τί έγινε τότε. Θα περιμένω όμως να δώ, ωριμότερος σήμερα στα 46 μου και απαλλαγμένος (όσο γίνεται τουλάχιστον) από συναισθηματικά φορτία, τα οποία ενίοτε προκαλούν και πλήρη πολιτική τύφλωση.

* Οι συγκεκριμένες δηλώσεις του Περικλή Κοροβέση έγιναν σε συνέντευξη που έδωσε στο Κανάλι 1 του Πειραιά.

7 σχόλια:

  1. Φίλε Παύλο, γνώρισες τον Κοροβέση από κοντά, αλλά γνώρισες κι τον Λεωνίδα Κύρκο επίσης από κοντά.
    Αμφότεροι, σου ενέπνευσαν σεβασμό άρα, θα πρέπει να ξεκινήσεις από την ίδια αφερηρία όταν τους βάζεις στο ζύγι κάτι που εμφανώς δεν κάνεις !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι να πω....Για πρωτη φορα με καλυψες πληρως.
    Δεν ειναι απαραιτητο να 'τα αρπαξε' ο Λεωνιδας Κυρκος& ο Χαριλαος. Απλα η ευθθνη τους ειναι οτι δεν το ειδαν!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Chobe: Είναι άλλο πράγμα το να σέβεσαι μιά πολιτική φυσιογνωμία ειδικά τέτοιου "βάρους" και άλλο πράγμα να "ελέγχεις" το έργο τους. Και το ένα και το άλλο αποτελούν υποχρέωση του πολίτη. Εκτός αυτού έχουμε άπειρα παραδείγματα στην πολιτική όπου άνθρωποι εξαιρετικής επιστημονικής επάρκειας αποδείχθηκαν πλήρως ανίκανοι όταν κλήθηκαν να μεταμορφώσουν την επιστημοσύνη τους σε πολιτική. Τρανό παράδειγμα ο Αλογοσκούφης ο οποίος θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές φυσιογνωμίες παγκοσμίως: Ως υπουργός οικονομικών αποδείχθηκε ο ανικανότερος των ανικανότερων. Η πολιτική δεν είναι ούτε μόνο πτυχία, ούτε μόνο ήθος, ούτε μόνο φιλοσοφίες, ούτε μόνο οράματα, ούτε μόνο ακαδημαϊσμοί. Όπως καταλαβαίνεις ένας εξαιρετικός διανοητής δεν σημαίνει αυτόματα πως είναι και ικανός πολιτικός.(Και πολλάκις μάλιστα συμβαίνει και το ακριβώς αντίθετο). Πολλές φορές οι άνθρωποι αυτοί μοιάζουν με έναν άνθρωπο που βαδίζει μέσα στην νύχτα κοιτώντας εκστασιασμένος τον έναστρο ουρανό και πέφτει στην πρώτη λακούβα με σκατά που θα βρεθεί μπροστά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παύλο,

    Ο σεβασμός - όταν υπάρχει - έχει προκληθεί από συγκεκριμένες αιτίες και μάλιστα όταν αφορά πολιτικό, οι αιτίες αυτές δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα οράματα του και τις ιδέες του αλλά πρωτίστως με την πολιτική του πρακτική και δράση.
    Ο Πολίτης που τιμά την ιδιότητα του, ελέγχει, παρατηρεί, αφουγκράζεται και τότε μόνο ενδέχεται να νοιώσει σεβασμό προς ένα πολιτικό.
    Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε γιά δύο ογκόλιθους της πολιτικής ζωής γιά πάνω από μισό αιώνα μόνο που ο δεύτερος ογκόλιθος έκανε το παιδαριώδες ατόπημα να δώσει πληροφορίες χωρίς το παραμικρό στοιχείο που τελικά, προσπάθησε να πάρει πίσω και να το μαζέψει σήμερα με ένα τρόπο που τον υποτιμά και δεν είναι ανάλογος της πολιτικής του διαδρομής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλησπέρα κύριε Κιρκασίδης με περνάτε ακριβώς 20 έτη, συμπαθώ τον Περικλή Κοροβέση γιατί δεν είναι κομματόσκυλο αλλά αληθινός, επαναστάτης με αδυναμίες αν και σε μερικά πράγματα που πιστέυει τα θεωρώ ΟΥΤΟΠΙΚΑ ωστόσο έγραψα ένα κείμενο σήμερα που γράφω εκεί τις απόψεις μου για τις φοβερές δηλώσεις του και για το πώς το φάυλο πολιτικό σύστημα της Αριστεράς έχει πέσει σε αδιέξοδο.
    http://topaiditisplateias.blogspot.com/2009/08/blog-post_20.html

    Αν έχετε την καλοσύνη σας παρακαλώ θα ήθελα τον σχολιασμό σας.

    Σας ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή σας
    Το παιδί της πλατείας απο Ζάκυνθο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γνωρίζετε καλά ότι υπάρχει ένα πρόβλημα πολιτικής "αλητείας" τα, αρκετά, τελευταία χρόνια.

    Άλλα , άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν. Όταν μάλιστα ρωτηθούν η απάντηση είναι ότι αυτό είναι (λέγεται) ¨πολιτική". Είναι, νομίζω, κοινή συνείδηση ότι διάψευση =αλήθεια.

    Η αριστερά, η δεξιά το κέντρο και το απόκεντρο είναι σχηματισμοί χωρίς οράματα και χωρίς χρώματα με στόχους υποκειμενικούς (αυτούς των μελών τους) και μέθοδο την υποκρισία. Έχουν μάλιστα χρησιμοποιήσει όλους τους τρόπους που μπορούσαν να φανταστούν (ψέματα, μέσα ενημέρωσης, εταιρείες προβολής, διαφήμιση, προσωπικές σχέσεις ….) όλα για να προωθήσουν την υπόθεσή τους, είτε σε επίπεδο κόμματος, είτε σε προσωπικό επίπεδο.

    Τα τελευταία χρόνια δεν βιώνουμε έκπτωση αλλά, κυρίως, εκχυδαϊσμό. Τι να πεις για τον γιο του ταχυδρόμου, για τους μεταφορείς χρημάτων, για τα DVD, για τους «άγιους» χρηματιστές, αλλά και την δημοκρατία που εκπέμπει ο ελεγκτής των ψήφων των βουλευτών ή την υποκρισία της κυρίας με τα 20 ευρώ στη τράπεζα.

    Τώρα ο Κοροβέσης.

    Αναρωτιέμαι καμία φορά τι θα γίνει αν όλοι αυτοί οι αδιάφοροι ξυπνήσουν…

    ΔΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν είναι μόνο το τι έγινε το '89. Δείτε τι γίνεται σήμερα, που τα διάφορα γκρουπούσκουλα τα οποία απαρτίζουν ένα εντελώς ετερόκλητο μίγμα, σκυλοτρώγονται ΔΗΘΕΝ για την "ιδεολογική επικυριαρχία". Εγώ έχω ξεπεράσει αυτή τη μάλλον απλοϊκή ερμηνεία. Όλα γίνονται, ΚΑΙ εκεί, για τα μπικικίνια (και, έστω και υπό άλλο πρίσμα, συμφωνώ με τον Κοροβέση). Λίγη την έχεις, π.χ., τη βουλευτική αποζημίωση για κάποιους; (Χώρια η "αίγλη" και η ματαιοδοξία που προσφέρει το βουλευτηλίκι.) Αν δεν ήτανε το βουλευτηλίκι, θα έκανε η ΚΟΕ τόση φασαρία επειδή δεν έβγαλε ευρωβουλευτίνα; (Είναι και... "αντισυστημικοί", τρομάρα τους! Μη χέσω!) Αν δεν ήτανε το βουλευτηλίκι, θα απαιτούσε εκλόγιμη θέση ο... Πάντζας του... ΔΗΚΚΙ; Η ανεπάγγελτη "παιδική χαρά" που εγκαταβιοί στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου και λύνει και δένει (όπως π.χ. αυτός ο απίθανος τύπος Καρίτζης), τι επαγγελματικές προοπτικές θα είχε αν δεν απασχολιόταν στις έμμισθες κομματικές θέσεις; Ή μήπως νομίζετε ότι τα κίνητρα των "Ανανεωτικών" είναι αμιγώς πολιτικά; Δώστε τους ένα ξεροκόμματο εξουσίας (έστω και με... υποσχετική), σαν αυτά που πήρε ο νεοφιλελεύθερος Ανδρουλάκης ή η οπορτούνα Δαμανάκη (για να μην αναφέρουμε τους Μπιστοκουναλάκηδες πιο πριν), και μετά ελάτε να το ξανασυζητήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή